Piano's en pyjama's

Hello!

Zo, laatste blog is alweer een hele poos geleden. Dat komt vooral omdat ik niet heel veel spannends meemaak! Natuurlijk heb ik wel wat te vertellen nu, maar elke week is hier vrijwel hetzelfde. Dat betekent niet dat het minder leuk wordt, integendeel zelfs! Ik geniet nog steeds volop. Het is wel prettig om te weten waar je elke dag aan toe bent.

De lessen zijn nog steeds heel interessant. Chinees hebben we elke dag, en langzaamaan heb ik wel het gevoel dat we wat vooruit gaan. Het lastigste blijft dat je woordenschat erg klein is. Gelukkig doen we ongeveer een hoofdstuk per week, en dat betekent zo'n 30 nieuwe woorden. In de lessen vragen we ook heel vaak willekeurige woorden aan onze lerares, omdat we die dan in het dagelijks leven zijn tegengekomen of graag willen weten. Dus uiteindelijk leren we wel wat meer woorden. Chinees om je heen horen helpt een heleboel. Ik merk wel dat we nu op een niveau komen waar je ook echt moet proberen om veel Chinees te gaan praten. In winkels en op straat heb ik niet altijd per se de wil om iets in het Chinees te praten. Ik wijs liever iets aan of ik gebruik woorden zoals "een van deze, een van die, alstublieft". Ik merk wel, ook bij m'n andere klasgenoten, dat gewoon durven praten er voor zorgt dat je sneller vooruit gaat. Het is helaas zo dat het erg vaak voorkomt dat we niet verstaan worden. De uitspraak van Chinese karakters is erg lastig! Onze lerares zegt ook dat we hele goede studenten zijn, en de grammatica en zo goed beheersen, maar dat onze uitspraak soms nog wel wat beter kan. Dat gaat natuurlijk ook beter als we meer oefenen! Ik merk dat ik wel echt gemotiveerd ben om steeds meer te leren. De nieuwe karakters en woorden leren moeten we echt op onszelf doen. Daar worden we niet direct op getoetst. Onze wekelijkse toetsen gaan meer over zinsconstructie en grammatica. Daarom heb je wel de motivatie nodig om zelf de nieuwe karakters te leren. Gelukkig heb ik dat! :)

De andere lessen gaan ook goed. Onze les Chinese cultuur / antropologie, is waarschijnlijk het "slechtste" vak in de zin dat het niet zo goed wordt gegeven. We hebben geen boek of zoiets, maar hebben lectures van onze lerares. Het probleem is dat haar Engels niet zo goed is. Ik weet zeker dat ze veel weet over het onderwerp, maar het communiceren naar ons toe gaat niet lekker. Ook op haar powerpoints staan ontzettend veel spelfouten. We hadden het bijvoorbeeld over "phenosophy" afgelopen dinsdag. Later bleek dat ze philosophy bedoelde. Tsja... Dat is dus soms wel even lastig!
Economie vind ik het leukste vak. Onze leraar heeft ons afgelopen weken heel veel verteld over hoe de Chinese regering de hele economie van China heeft veranderd sinds 1978. Deze leraar kan wel goed Engels gelukkig. Over anderhalve week beginnen we met presentaties voor deze les. We moeten dan onze essay presenteren. Die essay moet nog geschreven worden, maar het moet over hetzelfde onderwerp gaan. Ik schrijf en presenteer over de economische relaties tussen China en Afrika! Ik merk dat ik economie toch wel leuk en interessant vind! Als ik weer terug ben in Nederland ga ik zeker nog wat economie vakken volgen op UCU.
Voor politics heb ik m'n tweede presentatie al gehad, ging weer goed! Ik leer daar elke les echt ontzettend veel. We hebben het vooral over de geschiedenis van politiek in China. We begonnen met het einde van het Qing dynastie, en nu zijn we zo ongeveer bij de Great Leap Forward van Mao. Gelukkig hebben we een leraar die vindt dat we alles mogen zeggen, dus we hoeven ons niet in te houden. Hij is wel erg fanatiek. Hij spoort ons namelijk elke week aan om een revolutie te beginnen in China.. Nou ja, misschien niet letterlijk, maar laat ik zeggen dat hij een man met een passie is.

Naast de lessen kan ik erg genieten van een middagje thuis of in een cafe wat karakters leren en een boek lezen. Daarnaast maak ik ook leuke dingen mee!

Zo zit ik nu bij een "bible study group". Soort van kring/small group idee. Erg leuk! Het is niet erg groot, vaak zo'n 4 of 5 mensen, maar wel erg gezellig. We ontmoeten elkaar elke dinsdag en eten dan ook met elkaar.

Anderhalve week geleden werd ik gevraagd door Kwadwo, die ik ontmoet heb in de kerk, om mee te doen aan fotoshoot voor de school waar hij werkt. Hij geeft Engels aan Chinese kinderen die na hun normale school nog naar deze school komen. De kinderen zijn zo tussen de 6 en 12 jaar. Het leek mij wel leuk, dus ben ik met Lavinia, Daniel, Joep, Ties en Richard daarheen gegaan. Het was niet heel bijzonder, maar wel erg gezellig. We moesten voor het schoolbord staan en doen alsof we leraren waren. En natuurlijk veel op de foto met Chinese kinderen. Het was erg leuk om zo'n schooltje van binnen te zien! De foto's gaan ze gebruiken voor promotiemateriaal zoals flyers.

Morgen ga ik pianospelen en zingen in de kerk! Jamie (vrouw van Kwadwo) zingt ook mee en zal leiden. Gisteren gingen we oefenen in een cafe op campus waar ik een piano heb ontdekt. Midden in het cafe staat een vleugel, die wel heel vals is, maar ja, het is een piano! Helaas werden we na een kwartier weggestuurd omdat er studenten in het cafe hadden geklaagd. Ze wilden studeren en wij maakten te veel herrie. Wanhopig gingen we op zoek naar een andere plek met piano's. We vroegen of er misschien iets van een conservatorium of muziek college was op de campus. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Op een heel ander gedeelte van campus vonden we een gebouw met allerlei kleine kamertjes met piano's erin. Deze waren duidelijk bedoelt voor oefenen. We gingen naar de balie om te vragen om een sleutel, maar die kregen we niet zomaar. We moesten eerst laten zien dat we studenten waren van deze muziekafdeling. Tsja, dat waren we natuurlijk niet! Na een lange discussie (gelukkig kan Jamie een aardig woordje Chinees) zei de vrouw achter de balie dat als we 10 kuai (nog geen 1,5 euro) betaalden, we wel een sleutel zouden krijgen. Dat was natuurlijk geen probleem voor ons. Dit is kennelijk hoe het werkt in China.. Zolang je geld hebt, kan je van alles gedaan krijgen. We hebben goed kunnen oefenen en ik zie uit naar morgen! Bas gaat weer mee, dus dat is leuk.

Zo, dat was dan weer wat nieuws van mijn kant. Soms als ik op straat loop zeg ik tegen mezelf: I am in freaking China!!! Aaaahhh!! Niet dat ik zo snel kan vergeten met al die Chinezen om me heen, maar soms moet ik het even beseffen. Als je me een jaar geleden had verteld dat ik nu in China zou zijn, had ik je niet geloofd. Maar ik ben er blij dat ik er ben! Ik geniet nog steeds elke dag en heb nog geen zin om terug te gaan. Natuurlijk mis ik wel wat dingen van Nederland, maar op dit moment vind ik China helemaal prima!

Groetjes en zaijian!



Nog wat korte feitjes:
- Het is opeens een stuk kouder geworden. Het is nu tussen de 20 en 25 graden, nog steeds heerlijk natuurlijk! Het was wel even wennen. Er is ook veel meer wind, dus dat maakt het soms wel wat fris. Ik heb ook maar eindelijk een dekbed gekocht, dat is nu wel nodig. Ook heb ik m'n warme pyjama maar uit de kast getrokken..
- In China doen ze niet aan zomer-/wintertijd, dus er is nu zeven uur tijdsverschil met Nederland!
- Ik ben alweer twee maanden in China! Ongelofelijk! Dit betekent ook dat ik over twee maanden weer in Nederland ben. Dat is dan weer iets minder leuk. Vind ik dan. Zeker nu ik wat mensen leer kennen hier heb ik nog helemaal geen zin om terug te gaan. Maar ja, ik ga volop genieten van de dagen die nog komen!