Een fabriek zit in een klein hoekje

Hoii!

Ditmaal niet echt een blog over wat ik hier allemaal meemaak (de lessen gaan gewoon door, zo nu en dan treed ik op, het blijft allemaal erg leuk!) maar even over iets specifiekers.

Afgelopen weken zijn er in Kunming allerlei demonstraties geweest tegen het bouwen van een fabriek in Anning, niet ver hier vandaan (voor de oplettende lezers: daar was ik met mama heen voor een dagje, veel hotsprings daar). Deze fabriek is een chemische fabriek die paraxyleen (PX) maakt, een brandbare en kankerverwekkende stof die wordt gebruikt bij de productie van polyester. Nou is het niet zo verrassend dat mensen in Kunming daar niet echt op zitten te wachten. Mensen hier zijn bang dat de aanwezigheid van de fabriek veel gevolgen zal hebben voor het milieu. Zo gebruikt de fabriek veel water (Kunming heeft jaarlijks te maken met een watertekort) en dumpt ook veel afval. Daarnaast is PX ook erg slecht voor je gezondheid.

Kunming is niet de eerste stad die hier mee te maken heeft. In 2007 werd er een soortgelijke fabriek gebouwd in de buurt van Xiamen, en in 2011 in Dalian. In beide steden zijn er toen ook heel veel protesten en demonstraties geweest en in beide steden is de fabriek nu gesloten. Mensen hier in Kunming willen voorkomen dat de fabriek uberhaupt gebouwd wordt en zijn daarom massaal de straat op. Aantal weken geleden was er een hevig protest en vandaag is iedereen weer opgeroepen om naar het gemeentehuis te komen en daar te protesteren.

Interessant vind ik dat je steeds vaker ziet afgelopen jaren dat Chinezen de straat opgaan en steeds meer hun mening durven te uiten. Natuurlijk vindt de Chinese overheid dit allemaal niet zo fijn. Zo zijn een boel websites extra geblokt deze week en kan je niet in het Chinees informatie opzoeken over de fabriek en de demonstraties op internet. Ook is er niks over te zien of te lezen in de lokale krant of op het nieuws.

Op de universiteit is er ook wat aandacht aan besteed. Zo hebben we te horen gekregen dat wij studenten niet mogen meedoen aan deze protesten. Alle docenten hadden deze week een meeting waar ze werden verteld door de decaan van de school dat ten eerste zij zelf niet mogen meedoen of überhaupt er naar toe gaan en ten tweede dat ze alle studenten moesten vertellen dat wij ook niet betrokken mogen raken. De demonstraties zijn illegaal verklaard dus het is ook niet echt verstandig om er naar toe te gaan...

Maar! Ik heb een leraar, en hij is niet echt de standaard Chinees die je ontmoet op de straat. Ik schat hem rond de 50-60 jaar, en hij heeft zeer uitgesproken meningen over China en de situatie en ontwikkelingen in het land. Hoewel hij vrij extreem kan zijn en ik denk dat hij soms wat ideale ideeën heeft over hoe het er in het Westen aan toe gaat, is het altijd erg interessant om te horen wat hij te zeggen heeft. Natuurlijk had hij ook een mening over dit PX gebeuren. In de les vertelde hij wat voor mogelijke consequenties er zijn als de fabriek gebouwd wordt. Hij vindt het belachelijk dat docenten en studenten niet mee mogen doen aan de demonstraties, het liefst gaat hij gewoon de straat op. Hij is ook niet naar de verplichte vergadering gegaan voor alle docenten. Zo heeft hij z'n eigen mening... Gisteren in de les had hij een klein boekje bij zich en wat bleek, het is de Chinese grondwet. Al snel begon hij aan ons te laten zien dat er onder hoofdstuk 33 paragraaf 2 (of zoiets) staat dat Chinezen de vrijheid hebben om bij elkaar te komen en hun mening te uitten. "Bam! Daar staat het! Dus! Ga maar de straat op!" Natuurlijk vervolgde hij meteen met ons de retorische vraag te stellen: "Is er vrijheid in China? Nee. There is none."

Dus ja. Even wat hersenvoedsel op deze donderdag in mei ☺

Voor degene die zich toch nog afvragen hoe het verder gaat, het gaat prima! Ik geniet nog steeds van m’n lessen, afgelopen weken heb ik bijna elk weekend wel een optreden gehad, ik spreek nog steeds vaak af met m’n Chinese vrienden en ja, alles gaat z’n gangetje wel! Ik moet ook aanstaande zondag weer in de kerk zingen en spelen, dat gebeurt ook zo’n 1x per maand nu. De zon schijnt nog steeds natuurlijk, hoewel we een paar weken geleden wel wat regen hadden (help! begint het regenseizoen?). Ik heb wel het gevoel dat het einde nadert. Een aantal vrienden gaan veel reizen komende maanden, en anderen gaan al terug naar huis komende twee-drie weken. Het is een raar idee dat m’n leven hier gaat eindigen, want ik heb het nog zo naar m’n zin! Tegelijkertijd zie ik heel erg uit naar deze zomer, eerst in Australie en dan iedereen weer zien in Nederland. Oh ja.. en dan door naar Syracuse. Dat ook nog!

Veel liefs