Na regen, mist, en veel trappen… komt zonneschijn!

Een vakantie van 9 dagen gevuld met panda’s, monniken, een kerk, een moskee, veel tempels, een enorme Buddha en een heleboel trappen… Maar laat ik bij het begin beginnen.

Net voor we vertrokken was het nog Sinterklaas! Dit niet uitgebreid gevierd natuurlijk, maar wel met wat vrienden Alles is liefde gekeken en dat was erg gezellig! M’n huisgenootje Charlotte had heel lief ’s ochtends m’n schoenen gevuld met een soort van speculaasjes en chocola, zie hier een foto! http://knowthewonder.tumblr.com/post/37320515823/sinterklaas-in-china-with-thanks-to-my-best Ook m’n zakje pepernoten opgegeten en daarna naar de bar met Nederlandse eigenaar geweest.

Een paar dagen daarvoor hadden we onze wekelijkse Disney avond (elke dinsdag!) en het was de laatste keer… Will, een Amerikaanse student die groot deel was van het Disney initiatief, is vorige week teruggegaan naar the States dus we hadden een leuke laatste Disney avond. Van alle films die we hebben gekeken hebben we een kleine posters opgehangen, zie foto’s hier http://knowthewonder.tumblr.com/post/37320487618/disney-nights-come-to-an-end-with-will.


En dan de vakantie! Vrijdagochtend vertrokken we (Charlotte, Valerie, Karl, Nicolas, en ik) vroeg naar het vliegveld (na heel weinig slaap) om onze vlucht naar Chengdu te pakken. Eerste indruk van Chengdu 成都, de hoofdstad van de provincie Sichuan 四川 ten noorden van Yunnan, was bewolkt!! Geen zon gezien in de vier dagen dat we daar waren. Of het nou luchtvervuiling was of mist, geen idee. In Chengdu waren we vijf nachten, en hebben we een boel gezien. Zo was er onder andere een grote katholieke kerk, waar ik nog naar een Engelse mis ben geweest, een oude moskee, veel parken, oude straten en het enorme beeld van Mao. Wat ik vooral bijzonder vond was toen ik en Charlotte een middag in een tempel zaten, om even wat te relaxen. Opeens kwamen allemaal monniken naar buiten die tafeltennis en badminton begonnen te spelen. Bleek dat we in het abdij-gedeelte van de tempel waren gekomen. Na wat kletsen kwamen we te weten dat er zo’n 40 monniken daar wonen, en de jongste is 14 jaar. Tegen sluitingstijd van de tempel was het tijd voor hen om in de grootste hal van de tempel te zingen, en wij mochten luisteren! Was heel bijzonder, we vergaten helemaal de tijd en de kou.

Vanuit Chengdu hebben we paar dag-tripjes gedaan. Zo zijn we naar het Panda research centre geweest (weeeereldberoemd) om panda’s te bekijken!! Allemaal erg schattig, zie foto’s! Ook een dag naar Huanglongxi 黄龙系 geweest, een oud vissersdorpje. Beetje toeristisch, maar zeker wel leuk. En laatste dag nog naar Dujiangyan 都江堰 geweest, waar een meer dan 2000 jaar oude irrigatie constructie te zien is. Allemaal wat ingewikkeld met dammen en sluisen en weet ik wat, en het wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt. Mooi stukje natuur met water en bergen!

Halverwege de week vertrokken vanuit Chengdu naar Leshan 乐山, bekend om z’n Giant Buddha, een 71 meter hoog uitgehouwen Boeddha beeld, 1200 jaar oud! Naast Leshan ligt het kleine dorpje Emei, waar we de rest van de week hebben geslapen. Emei ligt aan de voet van de berg Emei, in het Chinees 峨眉山，Emeishan (‘shan’ 山 betekent berg). Dit was zeker voor mij het hoogtepunt van de hele week. Donderdagochtend vroeg begonnen we onze klim, met het plan om tot 2000 meter hoogte te komen en de volgende ochtend verder te klimmen naar de top. De klim was best zwaar, en het was erg mistig en nat. Na de eerste lange trap vroegen we ons allemaal af waar we aan waren begonnen. Na vijf uur trappen lopen, helemaal doorweekt, kwamen we aan op het punt waar we van plan waren te stoppen. Het was nog maar net na 1 uur dus besloten we om door te zetten en naar de volgende stopplaats te lopen, zo’n 2 uur verder. Langs de route (er was maar een weg dus dat was wel fijn) passeerden we verschillende tempels waar je kon eten en slapen. We waren nog geen half uur weg van waar we geluncht hadden, toen we opeens de zon zagen!! Het gevoel van dat moment is niet te omschrijven. Na vijf uur mist, regen, en kou opeens de zon voelen en de wolken zien verdwijnen… ongelofelijk. Ik besefte al snel dat we boven de wolken uit waren en het uitzicht werd met elke traptree mooier!! Het werd ook kouder en de trappen waren nu bedekt met sneeuw en ijs. Uiteindelijk kwamen we aan op 2500 meter hoogte waar we een bed vonden. Volgende ochtend vroeg bleek dat de wolken erg hoog waren en we de zonsopgang niet konden zien, dus zijn we snel met de kabelbaan naar de top gegaan (3000 meter hoogte), net op tijd voor de zonsopgang! Was echt ongelofelijk mooi. De hele dag beetje rondgehangen en genoten van het uitzicht en aan het eind van de dag de zonsondergang gezien. Toen naar beneden gelopen, terug naar ons bed, en de volgende ochtend hadden we geluk want het was opgeklaard en we zagen een mooie zonsopgang, vanuit onze kamer!! Hoewel het niet een hele makkelijke tocht was, was het het wel helemaal waard. Dit is zeker wel een van de mooiste natuur-verschijnselen die ik in m’n leven heb gezien!

Foto’s van al deze avonturen zijn te vinden op http://knowthewonder.tumblr.com/. Met een tip: voor een grotere versie van een foto, gewoon even erop klikken. De mooie natuur van Emeishan was natuurlijk niet helemaal vast te leggen op camera, maar ik heb m’n best gedaan.

Deze reis noemen we nu ook wel de ‘Unesco-trip’ omdat veel van de dingen die we hebben gezien in Sichuan op de Werelderfgoedlijst staan: Boeddha beeld, Emei, Dujiangyan irrigatie systeem en het panda reservaat.

Nou, dat was een aardig lang verhaal, maar heb dan ook wel heel wat beleefd. Komende weken niet zoveel spannends in het vooruit zicht. Met kerst heb ik gewoon les (heel raar idee) en volgens mij hebben we wel nieuwjaarsdag vrij. Maar dat is het dan ook. Begin januari is het tijd voor final exams en daarna 1,5 maand vrij! Het kerstgevoel heb ik nog niet echt want hier in Kunming is het nog steeds zonnig en midden op de dag ook lekker warm. ’s Avonds is het wel wat kouder, maar nog steeds niet minder dan 10 graden. Ik heb vandaag een pakketje van de Sint uit Amstelveen ontvangen met allerlei lekkers en een mooi gedicht, dus ik ben nu meer in de Sint-stemming… ach ja, wat scheelt het ook. Alles lekker door elkaar.

Ik vind het ook een raar idee dat rond deze tijd twee jaar geleden ik al aan het eind was van m’n verblijf in China. Toen voelde dat ook echt als het einde. Nu heb ik het idee dat ik nog steeds aan het begin sta van een lang jaar, hoewel ik natuurlijk wel besef dat ik hier al bijna vier maanden ben. Maar ik ben nog lang niet op Kunming uitgekeken en zie uit naar nog meer studeren en reizen in het nieuwe jaar!

Ik wens jullie fijne feestdagen toe!