Hitte en honden
Door: Elisabeth
Blijf op de hoogte en volg Elisabeth
04 September 2010 | China, Xiamen
Ni hao!
Groetjes vanuit China! Gisteravond zijn we hier aangekomen. De reis duurde erg lang. Vlucht van Amsterdam naar Beijing was prima, goed eten, Nederlands sprekend personeel en gezelligheid. Tijdens de vlucht van bijna 9 uur heb ik films gekeken (voor de nieuwsgierigen: Up in the air, 27 dresses en Het leven uit een dag), gekletst over China en vooral gewoon gerelaxt. Toen we in Beijing aankwamen was er nog weinig te merken van een culture shock. Het enige wat me opviel waren de vele Chinezen! En ook was het erg warm toen we uit het vliegtuigen stapten. We wilden graag meteen inchecken voor onze vlucht naar Xiamen maar dat kon nog niet. Vervolgens hebben we zeven uur gewacht! We waren in een bepaald gedeelte van het vliegveld waar geen fijne banken of lounge ruimtes waren. Dus werd het maar hangen op een stoel, niet echt comfortabel. We waren allemaal ook behoorlijk moe want het was in Beijing 9 uur 's ochtends, en in Nederland dus nog maar 3 uur 's nachts! We hebben dus echt een nacht overgeslagen. In het vliegtuig slapen was niet gelukt, dus we ploften maar een beetje neer. Gelukkig was er een Starbucks in de kleine vertrekhal! Wel een Chinese.. Maar toch fijn dat we iets konden eten en drinken.
Na lang wachten konden we eindelijk inchecken voor onze vlucht naar Xiamen. Er werd nog even moeilijk gedaan over onze 2 stuks bagage maar uiteindelijk mocht alles mee (en is het ook allemaal aangekomen gelukkig). Toen we aankwamen bij de gate, bleek er echt niks te zijn daar. Een hal vol met Chinezen. We hoorden na een paar uur dat er iets werd omgeroepen, in het Chinees natuurlijk. We herkenden "Xiamen" dus we vroegen iemand of ze kon vertellen wat er was. Blijkbaar was onze vlucht een half uur vertraagd. Na lang vliegen en wachten en heel moe zijn was dat niet echt goed nieuws. Een half uur later werd er weer wat omgeroepen met "Xiamen" erin. En weer vroegen we wat er was, en toen bleek dat het vliegtuig nog 50 minuten vertraging had. Na wachten wachten en wachten konden we eindelijk de bus in die ons naar het vliegtuig zou brengen. Ik viel bijna meteen in slaap. Toen ik wakker werd had ik het idee dat we al ver in de lucht waren maar het duurde maar kort voor ik realiseerde dat we nog niet eens de lucht in waren! Blijkbaar was er nog meer vertraging. Deze tweede vlucht was... anders. Allereerst waren we de enige niet-Chinezen in het vliegtuig. Alles werd ook omgeroepen in het Chinees, niemand vond het nodig om het ook in het Engels te laten weten. Best vreemd om een heel verhaal aan te horen in een taal die je niet begrijpt en dan maar hopen dat ze niet zeggen dat er een motor is uitgevallen ofzo. Het eten was ook een stuk minder. Gelukkig landen we rond een uur of 9 's avonds in Xiamen. Het eerste wat me opviel was de hitte!!! Echt ongelofelijk vochtige lucht en heel benauwd. Zelfs 's avonds dus.
Toen begon het volgende avontuur; een taxi krijgen die ons moet brengen naar onze kamer. Nog erger, we hadden geen adres in het Chinees. We wisten alleen maar dat we naar een bepaald gebouw moesten, iets van QaiCingChe. Waar dat ook mag zijn. Gelukkig wisten we wel wat "universiteit" in het Chinees was. We werden meteen een minivan aangeboden waar we allevier inpasten en ook nog onze bagage bij kon. Waarschijnlijk hebben we meer betaald dan normaal is, maar we waren zo moe dat het allemaal niet meer uitmaakten. Onze chauffeur bracht ons naar de universiteit, maar de campus is behoorlijk groot dus het duurde even voor we bij het juiste gebouw waren. De vrouw achter de desk sprak natuurlijk geen Chinees, maar er was een tolk. Dat is ook wel een goed idee in het gebouw waar buitenlandse studenten slapen... Na veel discussie kregen we onze kamers. Ze wilde dat we meteen betaalden voor de hele week maar zoveel cash hadden we natuurlijk niet. We delen nu een kamer met z'n tweeen, dus ik slaap met Lavinia. Richard en Daniel zitten op een andere kamer, tegenover ons. Onze kamers hadden gelukkig airco. Na een douche (daar waren we wel aan toe) zijn we gaan slapen.
Vandaag werden we wakker rond een uur of 9, gelukkig lekker geslapen. Maar dat was ook niet zo moeilijk, nadat we meer dan 24 uur hadden gereisd. Vanochtend gingen we maar op zoek naar een supermarkt. Weer was ik verbaasd door de hitte. Zodra je naar buiten stapt komt er een warme deken over je heen. Luchtvochtigheid is echt extreem hoog en 's nachts is het nog steeds 28 graden. De campus is echt prachtig, veel palmbomen en mooie gebouwen. De supermarkt was wel een aardige culture shock. Sowieso bijna alleen maar onleesbare Chinese producten. Ook heel veel gedroogd vlees en vis. En hond. Er zijn ook levende vissen, die mag je dan uitkiezen en dan wordt 'ie voor je geslacht. Er lagen ook vers geroosterde eenden, met de kop er nog aan. Er lagen ook enorme bakken rijst waaruit je zelf een portie mocht opscheppen en in een plastic zak doen die dan wordt gewogen. Gelukkig herkenden we een paar Westerse producten zoals Skippy pindakaas en Lays chips. Maar dat was dan ook wel het enige. We kochten iets wat leek op brood.. maar er niet echt naar smaakte. Het was echt super zoet. Daar moet ik ook aan wennen, alles heeft hier een heleboel suiker erin. Het brood, het water, het drinken.. Alles is mierzoet. Dus zoet brood met pindakaas was niet echt ideaal. Yoghurt smaakte wel goed.
Vervolgens gingen we weer terug naar campus om even wat spullen te halen om naar het strand te gaan. Bij de ingang kwamen we een andere mede-student uit Utrecht tegen, die net aangekomen was, genaamd Sabine. We bleven bij haar en kwamen toen ook Salomea, een andere Utrechtse, tegen. Onze contactpersoon, mevr Song Ping, die wij nog niet ontmoet hadden, kwam langs om ons gedag te zeggen. Zij heeft ons toen een tour gegeven van de campus en een gedeelte van de stad. We hebben thee gedronken en ze heeft ons allerlei leuke cafes en restaurants laten zien. Na een lange tour besloten we om met z'n zessen naar het strand te gaan. Dat bleek echt heel dichtbij te zijn. Daar hebben we heerlijk gezeten en genoten van de wind. Toen we terugkwamen bij onze kamer kwamen we Bas tegen, nog een uit Utrecht. Hij was net aangekomen en we besloten met elkaar op zoek te gaan naar iets te eten. We kwamen uit bij een klein restaurantje en hebben maar vanalles besteld. Allemaal erg lekker! Ik zie mezelf alleen nog niet dit soort eten eten voor de komende paar maanden. Nu ben ik weer terug in ons gebouw waar er beneden internet te verkrijgen is. Het is allemaal niet zo snel, maar het werkt wel.
Nog wat facts:
-Facebook & Youtube & Twitter doen het inderdaad niet
-Het is HEET HEET HEET HEET HEET
-Ik zou het liefst 100x douchen per dag, maar dat heeft geen zin
-Ik heb gelezen dat een rechtse coalitie niet doorgaat, ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren
-De campus is echt heel mooi
-Het wordt al donker rond half 7
-Ik ga morgen de internationale kerk bezoeken, ben erg benieuwd
-Ik zal vaak 's avonds online zijn, dus dat is 's middags in Nederland (zo tussen 2 en 5)
-Maandag beginnen onze lessen met een openingsceremonie
-We worden vaak aangestaard omdat we Westers zijn, vooral door kinderen
-Dinsdag gaan we kijken naar appartementen, waar we hopelijk binnen een week naar toe kunnen verhuizen
-Deze blog was aardig lang, maar ik heb ook heel veel meegemaakt :)
Zaijian!
Groetjes vanuit China! Gisteravond zijn we hier aangekomen. De reis duurde erg lang. Vlucht van Amsterdam naar Beijing was prima, goed eten, Nederlands sprekend personeel en gezelligheid. Tijdens de vlucht van bijna 9 uur heb ik films gekeken (voor de nieuwsgierigen: Up in the air, 27 dresses en Het leven uit een dag), gekletst over China en vooral gewoon gerelaxt. Toen we in Beijing aankwamen was er nog weinig te merken van een culture shock. Het enige wat me opviel waren de vele Chinezen! En ook was het erg warm toen we uit het vliegtuigen stapten. We wilden graag meteen inchecken voor onze vlucht naar Xiamen maar dat kon nog niet. Vervolgens hebben we zeven uur gewacht! We waren in een bepaald gedeelte van het vliegveld waar geen fijne banken of lounge ruimtes waren. Dus werd het maar hangen op een stoel, niet echt comfortabel. We waren allemaal ook behoorlijk moe want het was in Beijing 9 uur 's ochtends, en in Nederland dus nog maar 3 uur 's nachts! We hebben dus echt een nacht overgeslagen. In het vliegtuig slapen was niet gelukt, dus we ploften maar een beetje neer. Gelukkig was er een Starbucks in de kleine vertrekhal! Wel een Chinese.. Maar toch fijn dat we iets konden eten en drinken.
Na lang wachten konden we eindelijk inchecken voor onze vlucht naar Xiamen. Er werd nog even moeilijk gedaan over onze 2 stuks bagage maar uiteindelijk mocht alles mee (en is het ook allemaal aangekomen gelukkig). Toen we aankwamen bij de gate, bleek er echt niks te zijn daar. Een hal vol met Chinezen. We hoorden na een paar uur dat er iets werd omgeroepen, in het Chinees natuurlijk. We herkenden "Xiamen" dus we vroegen iemand of ze kon vertellen wat er was. Blijkbaar was onze vlucht een half uur vertraagd. Na lang vliegen en wachten en heel moe zijn was dat niet echt goed nieuws. Een half uur later werd er weer wat omgeroepen met "Xiamen" erin. En weer vroegen we wat er was, en toen bleek dat het vliegtuig nog 50 minuten vertraging had. Na wachten wachten en wachten konden we eindelijk de bus in die ons naar het vliegtuig zou brengen. Ik viel bijna meteen in slaap. Toen ik wakker werd had ik het idee dat we al ver in de lucht waren maar het duurde maar kort voor ik realiseerde dat we nog niet eens de lucht in waren! Blijkbaar was er nog meer vertraging. Deze tweede vlucht was... anders. Allereerst waren we de enige niet-Chinezen in het vliegtuig. Alles werd ook omgeroepen in het Chinees, niemand vond het nodig om het ook in het Engels te laten weten. Best vreemd om een heel verhaal aan te horen in een taal die je niet begrijpt en dan maar hopen dat ze niet zeggen dat er een motor is uitgevallen ofzo. Het eten was ook een stuk minder. Gelukkig landen we rond een uur of 9 's avonds in Xiamen. Het eerste wat me opviel was de hitte!!! Echt ongelofelijk vochtige lucht en heel benauwd. Zelfs 's avonds dus.
Toen begon het volgende avontuur; een taxi krijgen die ons moet brengen naar onze kamer. Nog erger, we hadden geen adres in het Chinees. We wisten alleen maar dat we naar een bepaald gebouw moesten, iets van QaiCingChe. Waar dat ook mag zijn. Gelukkig wisten we wel wat "universiteit" in het Chinees was. We werden meteen een minivan aangeboden waar we allevier inpasten en ook nog onze bagage bij kon. Waarschijnlijk hebben we meer betaald dan normaal is, maar we waren zo moe dat het allemaal niet meer uitmaakten. Onze chauffeur bracht ons naar de universiteit, maar de campus is behoorlijk groot dus het duurde even voor we bij het juiste gebouw waren. De vrouw achter de desk sprak natuurlijk geen Chinees, maar er was een tolk. Dat is ook wel een goed idee in het gebouw waar buitenlandse studenten slapen... Na veel discussie kregen we onze kamers. Ze wilde dat we meteen betaalden voor de hele week maar zoveel cash hadden we natuurlijk niet. We delen nu een kamer met z'n tweeen, dus ik slaap met Lavinia. Richard en Daniel zitten op een andere kamer, tegenover ons. Onze kamers hadden gelukkig airco. Na een douche (daar waren we wel aan toe) zijn we gaan slapen.
Vandaag werden we wakker rond een uur of 9, gelukkig lekker geslapen. Maar dat was ook niet zo moeilijk, nadat we meer dan 24 uur hadden gereisd. Vanochtend gingen we maar op zoek naar een supermarkt. Weer was ik verbaasd door de hitte. Zodra je naar buiten stapt komt er een warme deken over je heen. Luchtvochtigheid is echt extreem hoog en 's nachts is het nog steeds 28 graden. De campus is echt prachtig, veel palmbomen en mooie gebouwen. De supermarkt was wel een aardige culture shock. Sowieso bijna alleen maar onleesbare Chinese producten. Ook heel veel gedroogd vlees en vis. En hond. Er zijn ook levende vissen, die mag je dan uitkiezen en dan wordt 'ie voor je geslacht. Er lagen ook vers geroosterde eenden, met de kop er nog aan. Er lagen ook enorme bakken rijst waaruit je zelf een portie mocht opscheppen en in een plastic zak doen die dan wordt gewogen. Gelukkig herkenden we een paar Westerse producten zoals Skippy pindakaas en Lays chips. Maar dat was dan ook wel het enige. We kochten iets wat leek op brood.. maar er niet echt naar smaakte. Het was echt super zoet. Daar moet ik ook aan wennen, alles heeft hier een heleboel suiker erin. Het brood, het water, het drinken.. Alles is mierzoet. Dus zoet brood met pindakaas was niet echt ideaal. Yoghurt smaakte wel goed.
Vervolgens gingen we weer terug naar campus om even wat spullen te halen om naar het strand te gaan. Bij de ingang kwamen we een andere mede-student uit Utrecht tegen, die net aangekomen was, genaamd Sabine. We bleven bij haar en kwamen toen ook Salomea, een andere Utrechtse, tegen. Onze contactpersoon, mevr Song Ping, die wij nog niet ontmoet hadden, kwam langs om ons gedag te zeggen. Zij heeft ons toen een tour gegeven van de campus en een gedeelte van de stad. We hebben thee gedronken en ze heeft ons allerlei leuke cafes en restaurants laten zien. Na een lange tour besloten we om met z'n zessen naar het strand te gaan. Dat bleek echt heel dichtbij te zijn. Daar hebben we heerlijk gezeten en genoten van de wind. Toen we terugkwamen bij onze kamer kwamen we Bas tegen, nog een uit Utrecht. Hij was net aangekomen en we besloten met elkaar op zoek te gaan naar iets te eten. We kwamen uit bij een klein restaurantje en hebben maar vanalles besteld. Allemaal erg lekker! Ik zie mezelf alleen nog niet dit soort eten eten voor de komende paar maanden. Nu ben ik weer terug in ons gebouw waar er beneden internet te verkrijgen is. Het is allemaal niet zo snel, maar het werkt wel.
Nog wat facts:
-Facebook & Youtube & Twitter doen het inderdaad niet
-Het is HEET HEET HEET HEET HEET
-Ik zou het liefst 100x douchen per dag, maar dat heeft geen zin
-Ik heb gelezen dat een rechtse coalitie niet doorgaat, ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren
-De campus is echt heel mooi
-Het wordt al donker rond half 7
-Ik ga morgen de internationale kerk bezoeken, ben erg benieuwd
-Ik zal vaak 's avonds online zijn, dus dat is 's middags in Nederland (zo tussen 2 en 5)
-Maandag beginnen onze lessen met een openingsceremonie
-We worden vaak aangestaard omdat we Westers zijn, vooral door kinderen
-Dinsdag gaan we kijken naar appartementen, waar we hopelijk binnen een week naar toe kunnen verhuizen
-Deze blog was aardig lang, maar ik heb ook heel veel meegemaakt :)
Zaijian!
-
04 September 2010 - 14:49
John:
Coole stuff daar, en goed geschreven Liz :) Ben benieuwd naar wat je daar allemaal gaat doen.
Dat vochtige klimaat moet je even mee leren leven, misschien dat je smiddags een paar uur kan slapen (siesta) en dan je ritme tot meer in de nacht verplaatsen.
Succes en veel plezier! :)
John -
04 September 2010 - 15:38
Mama:
wow, wat een surprise om je eerste indrukken nu al te lezen, wat een hoop ervaringen in een dag! Zo te horen moet je je tempo aanpassen aan de warmte, niet te snel lopen en niet te veel plannen op een dag! Geniet van het strand en ben benieuwd naar je ervaring in de church. liefs mama
o ja, veel water drinken! -
04 September 2010 - 15:44
Arno:
Yes! Je bent er. What a story! Toch wel culture shock, geloof ik.
Fijn om wat van je te horen. Kun je ook skypen beneden?
Love, daddy -
04 September 2010 - 19:10
Walter:
Goed om te horen dat je er bent en wat een indrukken zal je krijgen. We willen natuurlijk ook foto's zien, zeker van die eend met kop!
Groetjes Walter en Annette -
04 September 2010 - 20:44
Aletta Van Dijke -IJ:
Hoi Elisabeth,
Wat een leuk verslag om te lezen. Je kunt wel journalist worden. 't Is daar wel heel erg chinees allemaal, hè. Het zal wel wennen, joh. Gelukkig heb je nog wat soortgenoten uit Utrecht bij je.
Ben benieuwd naar je volgende verhaal. -
05 September 2010 - 11:53
Elly & Zach:
hiep hoi, bedje wordt chinees. gatverdamme zoet brood met pindacheese! Misschien is het lekker met plakjes hond. of rauw vis ofzo.
Volgens mij ga je supersnel china taal leren! Wat frustrerend dat er niemand engels spreekt.
MIS JE HEEL ERG! -
05 September 2010 - 14:07
Lisanne:
hee meis,
wat een reis zeg! gelukkig heb je het weer overleefd;).
en idd, wat een verhaal heb je geschreven. Leuk om zo op de hoogte te zijn.
Morgen beginnen je lessen neem ik aan (?). Heel veel succes en plezier ;).
Je bent een topper!
Liefs L -
05 September 2010 - 14:54
Rien:
Zow, dat is nog eens reizen he! Nu is het echt begonnen :)
Hoop dat je er van geniet daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
